Pleegzorg is er niet alleen voor kinderen en jongeren. Je kan ook gastgezin zijn voor iemand met een handicap: denk maar aan je broer, zus of een ander familielid. Zo zorgt Marijke voor haar broer Philip. Ze beloofde haar overleden mama om voor hem te zorgen. Wat er ook gebeurt.
Wie pleegzorg zegt, denkt in de eerste plaats wellicht niet aan zorgen voor je eigen broer of zus. Ook Marijke moest in het begin wennen aan het idee. “Bij pleegzorg denk ik spontaan aan iemand die volledig los staat van het gezin. Ik had het er in het begin moeilijk mee, omdat ik de zorg voor Philip heel vanzelfsprekend vind.”
Na het overlijden van hun mama kwam Philip bij Marijke wonen. “Een instelling zag ik niet zitten, omdat Philip daar te weinig vrijheid zou hebben. Ik wilde het liefst dat Philip bij mij zou intrekken. Gelukkig zagen mijn partner en Philip dat ook zitten.”
Stilaan begon Marijke te wennen aan het idee van pleegzorg. “Ik vind het positief dat pleegzorg bestaat. Veel mensen denken misschien dat pleegzorg niet kan, omdat ze familie zijn, maar het kan dus wél.”
Marijkes vijf kinderen zijn opgegroeid met nonkel Philip. Voor hen is het normaal dat hij bij hen woont, ze hebben nooit anders geweten. “Mijn kinderen weten heel goed dat Philip hun nonkel is, dat hij een handicap heeft en dat hij daarom bij ons woont.”
Marijke vindt het belangrijk dat haar kinderen weten dat familie er voor elkaar moet zijn. “Het maakt mij enorm gelukkig als ik Philip zie spelen met mijn kinderen en hen hoor zeggen dat ze hun nonkel graag zien. Dan besef je: dat is familie en familie laat je niet in de steek.”
Philip is zijn zus heel dankbaar. Dat betekent veel voor Marijke. “Hij is zich ervan bewust dat hij ergens helemaal anders had kunnen terechtkomen.”
Marijke heeft op geen enkel moment spijt gehad van de keuze die ze hebben gemaakt als gezin.
“Mijn advies voor anderen is simpel: volg je hart. Ik weet dat ik nooit de rol van onze mama kan overnemen. Maar voor Philip voelt zijn nieuwe thuis als een vertrouwde omgeving en dat is het belangrijkste. Je broer is en blijft familie. En ik heb daarom liever dat mijn broer bij mij woont dan bij iemand die hij niet kent. Philip vindt het moeilijk om zich aan te passen en zich ergens veilig te voelen. Hem opnemen in ons gezin was daarom de beste oplossing.”
Marijke begrijpt dat het niet voor iedereen evident is om samen te wonen met een familielid met een handicap. Zelf kreeg ze veel steun vanuit Pleegzorg.
“Ik kreeg vanaf het begin de juiste opvolging en ondersteuning. Dat is nog steeds zo. Wanneer er vragen zijn of ik loop ergens op vast, dan helpt Pleegzorg mij om een gepaste oplossing te vinden. Dat is een groot voordeel, want alleen zou ik het echt niet kunnen.”
Aan degenen die twijfelen wil Marijke nog het laatste kwijt: “Als je de kans krijgt, en je partner en kinderen staan ervoor open om samen te wonen met je broer of een ander familielid, laat die kans dan niet liggen. Mits goede afspraken en regels kan je samen heel mooie momenten beleven. Denk maar aan de feestdagen en verjaardagen. Ik ben blij dat mijn broer deel uitmaakt van een warme vertrouwde omgeving en zulke momenten niet hoeft te missen.”
Op donderdag 16 mei organiseert Onafhankelijk Leven met Pleegzorg Vlaanderen een webinar over pleegzorg voor volwassenen met een handicap. Woon je (af en toe) samen met je broer, zus, neef of nicht met een handicap? Ontdek in dit webinar wat Pleegzorg voor jou kan doen.
