Jonas heeft een aangeboren aandoening die arthrogryposis multiplex cogenita heet. “Dat betekent dat mijn gewrichten krom staan. Daardoor kan ik moeilijker stappen. Buitenshuis verplaats ik me in een elektrische rolstoel.”
Hij heeft ook een vorm van cerebrale parese, meer bepaald dystonie, waardoor ik langzamer praat”, legt Jonas uit. “Daardoor durven mensen wel eens te veronderstellen dat ik niet slim ben, maar dan hebben ze het mis. Daarnaast ben ik een positief en een assertief persoon. Ik weet goed wat ik wil en hoe ik dat moet bereiken.”
“Ik heb hulp nodig om zelfstandig te kunnen wonen en werken. Toen ik een persoonsvolgend budget aanvroeg, studeerde ik nog. In mijn aanvraag schreef ik dat een budget me zou toelaten om te gaan werken en alleen te wonen. Maar ik had moeten focussen op de hulp die ik toen nodig had. Want daardoor kwam ik terecht in prioriteitengroep 2.
Dus nu sta ik op de wachtlijst. Ik ben redelijk zelfstandig, maar dat is alleen maar omdat mijn ouders zoveel voor mij doen (koken, kuisen, autorijden…). Zolang ik op de wachtlijst sta, moet ik hen inschakelen voor alle ondersteuning die ik nodig heb, ook al ben ik ondertussen 26 jaar. Samen met de andere leden van Onafhankelijk Leven wil ik aandacht vragen voor alle alledaagse dingen die niet vanzelfsprekend zijn voor mensen met een beperking.”
“Ik vind dat er de rechten van mensen met een beperking teveel worden geschonden. Ik wil mensen bewust maken met mijn verhaal, mijn perspectief vertellen en laten weten hoe het is om in mijn situatie te zitten.”
Wil jij ook je verhaal vertellen en de missie van Onafhankelijk Leven mee uitdragen? Wil je opkomen voor de rechten van mensen met een handicap en meewerken aan een inclusieve maatschappij?
