Voor Ophélie is haar rolstoel veel meer dan een hulpmiddel. Het is de sleutel tot haar vrijheid, haar onafhankelijkheid, haar identiteit. Het is haar manier om te bewegen, te leven, te genieten van alles wat het leven haar te bieden heeft. Voor Internationale Rolstoeldag deelt ze haar verhaal.
"De rolstoel is mijn vrijheid en is een deel van mijn identiteit," zegt Ophélie. Ze kijkt naar haar rolstoel als naar een symbool van kracht. “Mensen mogen dat niet zo negatief bekijken met een blik van ‘ocharme’. Het zijn mijn benen.”
Dankzij haar rolstoel doet Ophélie wat ze graag doet, van concerten bezoeken tot een wandeling maken of gewoon achter haar computer zitten. Haar rolstoel is niet alleen een hulpmiddel, maar een verlengstuk van haarzelf, dat zorgt dat ze actief en onafhankelijk kan blijven.
Het biedt haar vrijheid. Ophélie ziet het ook een beetje als haar eigen taxi. “Het openbaar vervoer of met een taxi overal naartoe gaan, is niet altijd gemakkelijk. Daardoor zie ik mijn rolstoel als een eigen taxi. Het is een beetje zoals een fiets voor anderen.”
Dat verklaart waarom er op haar huidige rolstoel meer dan 14.000km staat! En binnenkort krijgt ze een nieuwe rolstoel. Heel spannend!
"Het zijn niet zomaar 'nieuwe schoenen' die je krijgt," zegt ze lachend. “Met mijn nieuwe rolstoel is het bereik van mijn batterij bovendien nog groter. Binnenkort zit ik met gemak aan de andere kant van Gent op een zonnige dag!”
Veel mensen kijken met medelijden of vooroordelen naar iemand in een rolstoel. Ophélie hoopt dat mensen meer begrip hebben en zien dat het gebruik van een rolstoel niets negatiefs is.
Soms zijn bepaalde plekken of activiteiten natuurlijk moeilijk bereikbaar met een rolstoel. Maar Ophélie blijft vastberaden: “Als mensen wat vaker een handje toesteken, lukt het vaak wel."
Het is haar missie om gesprekken over toegankelijkheid aan te gaan en waar mogelijk verandering te brengen. De strijd om de wereld toegankelijker te maken is voor haar een belangrijke missie.
Een van de mooiste herinneringen van Ophélie is haar ervaring op het muziekfestival Pukkelpop. Daar trad haar favoriete band op, maar er was geen speciaal rolstoelpodium. Haar assistent vroeg aan de beveiliging of ze dichter bij het podium mocht staan. Dankzij de hulp van de beveiliging kon ze het concert voor het veiligheidshek volgen, vlak aan het podium. "Een plectrum, vuistje en setlist kreeg ik er bovenop. Het was een ervaring om nooit te vergeten," zegt ze.
Tegelijkertijd roept ze op om rolstoelpodia niet altijd zo ver van het podium te plaatsen, zodat rolstoelgebruikers volop van het concert kunnen genieten.
Hoewel haar rolstoel haar dagelijks leven verrijkt, is Ophélie zich er volledig van bewust dat de maatschappij nog veel werk te doen heeft. Toegankelijkheid blijft een uitdaging. Ze hoopt dat mensen zich meer bewust worden van de obstakels waarmee rolstoelgebruikers dagelijks te maken hebben.
Toch blijft ze optimistisch. Ze blijft vechten voor de verandering die noodzakelijk is. “Door gesprekken aan te gaan en samen te werken, kunnen we zorgen voor een samenleving waarin iedereen gelijkwaardig kan deelnemen,” zegt ze vastberaden.
Ophélie heeft de kracht gevonden in haar rolstoel. Het is niet alleen een hulpmiddel, het is haar vrijheid, haar identiteit en een dagelijks symbool van haar onafhankelijkheid. Voor haar is de rolstoel geen beperking, maar een verlengstuk van wie ze is. Met die energie blijft ze de wereld uitdagen en inspireren om toegankelijker te worden voor iedereen.
Heb je zelf ook een straf verhaal, een pakkende getuigenis of een mooie ervaring die je met anderen wilt delen? Laat je gegevens hier achter. We kunnen dan samen bekijken op welke manier we je verhaal het best tot zijn recht laten komen.
