Cecile heeft een visuele en auditieve handicap. Ze is volledig blind en hoort slechts met één oor, waarvan het gehoor ook al afneemt. Ze heeft een passie voor kunst, spiritualiteit en muziek. Om muziekles te kunnen volgen in het kunstonderwijs heeft ze veel obstakels moeten overwinnen.
Cecile ontdekte haar passie voor muziek al vroeg, nog voordat haar zicht begon achteruit te gaan. Ze begon met pianolessen toen ze al slechtziend was en merkte snel dat haar zicht haar zou beperken bij haar studies: “Ik kon het bord niet lezen en ik moest mijn partituren heel dicht bij mijn oog houden,” herinnert ze zich. “Ik moest mijn partituren kopiëren en vergroten. Ik stond zo vaak in het kopiecenter dat ze me korting gaven,” lacht Cecile.
Toen ze volledig blind werd, kwam er een andere uitdaging bij. “Ik leerde in braille noten lezen, maar ik kan niet zowel voelen als een instrument bespelen tegelijk. Ik moest dus elke partituur van buiten leren. Elke partituur diende ook omgezet te worden in braille. In Antwerpen, waar ik de braillenotenleer aanleerde, gebeurde dit tijdens de lessen. Zo kan je minder doen in een muziekles dan leerlingen zonder visuele handicap. In de muziekschool van mijn eigen dorp moest ik de partituren zelf omzetten."
Maar Cecile bleef doorgaan: piano, zang, en later ook gitaar… Ze haalde haar diploma zang met grote onderscheiding en begon in een koor te zingen.
Cecile stuitte onderweg op tal van uitdagingen. Niet alleen moest ze fysiek omgaan met haar blindheid, maar ze kreeg ook vaak te maken met onbegrip van anderen. Toen ze auditie deed voor een operakoor, werd ze geweigerd vanwege haar handicap.
“Ze zeiden dat het te gevaarlijk was om me achter de coulissen te begeven,” zegt Cecile. “Voor mij was het onbegrijpelijk dat ik niet mocht meedoen. Ze zeiden letterlijk dat ik zonder mijn blindheid wél zou mogen deelnemen.”
Daarnaast waren er ook financiële obstakels. “Het VAPH ondersteunt hulpmiddelen niet gemakkelijk voor volwassenen die ze voor een hobby nodig hebben. Er gelden strenge regels. Ik heb enkele keren muzieksoftware aangevraagd, maar omdat het niet was om een beroep uit te oefenen, werden mijn aanvragen afgewezen,” vertelt ze. Cecile vindt het onderscheid tussen hobby en beroep onterecht. “Als ik de juiste hulpmiddelen had gekregen, had ik misschien van muziek mijn beroep kunnen maken.”
Cecile heeft veel uitdagingen gekend, maar het persoonsvolgend budget heeft haar enorm geholpen. “Dankzij mijn budget kunnen assistenten met me meegaan en me helpen tijdens muzieklessen,” legt ze uit. Ze heeft assistenten die haar partituren noot per noot voorlezen, zodat ze de muziekstukken eerst in braille kan omzetten om ze daarna van buiten te leren.
"Ze kunnen me ook helpen als de gitaar gestemd moet worden of wanneer ze herbesnaard moet worden. Het is een wereld van verschil om een vaste assistent te hebben die je situatie kent en met wie je een vertrouwensband hebt.”
Voor Cecile is muziek meer dan een hobby: het is een bron van eigenwaarde. “Ik kan niet werken zoals anderen, maar door op te treden en muziek te maken, voel ik dat ik iets beteken. Die waardering van anderen, die rijkdom iets te creëren, geeft me zoveel vreugde,” vertelt ze met trots.
Naast muziek beoefent Cecile ook yoga, Reiki en heeft ze interesse in gezonde voeding, wat haar helpt om zo lang mogelijk gezond te blijven. Ze zingt ook mantra’s en maakt spirituele muziek. “Die muziek geeft me het gevoel dat ik nog steeds kleuren kan zien, ook al ben ik blind.”
Cecile heeft de droom dat het kunstonderwijs toegankelijk wordt voor iedereen met een handicap. “Ik zou het waarderen als het kunstonderwijs minder moeilijk te volgen was voor mensen met een handicap,” zegt ze. “Scholen en leerkrachten zitten in zo’n strak schema dat er vaak geen tijd is om extra ondersteuning te geven. Dit onderwijs zou inclusiever moeten zijn. Het moet niet zo moeilijk gemaakt worden.”
Ze heeft een tip voor andere mensen met een handicap die naar het kunstonderwijs willen gaan. “Als je de keuze maakt om muziek te gaan studeren, kijk dan welke muziekscholen toegankelijk zijn, praat met docenten en zoek samen naar oplossingen. Zorg ervoor dat je een ‘klik’ hebt met de school en de docent(en).”
Met haar jarenlange ervaring als blinde muzikant en kunstliefhebber heeft Cecile niet alleen haar eigen pad gebaand, maar ook andere mensen geholpen inzicht te krijgen in de mogelijkheden die er zijn. Ze is al meermaals door muziekscholen of andere mensen met een handicap aangesproken.
Voor Cecile is muziek ook niet zomaar een hobby, maar een essentieel onderdeel van haar leven. “Ik ben volledig blind en zal waarschijnlijk ook doof worden, maar de muziek, die nemen ze me niet meer af,” zegt ze vastberaden. Voor haar is muziek meer dan geluid: het is een manier van voelen, van ervaren, die haar kracht en eigenwaarde geeft en het aardse overstijgt.
Heb je zelf ook een warm verhaal, een pakkende getuigenis of een mooie ervaring die je met anderen wilt delen? Laat je gegevens hier achter. We kunnen dan samen bekijken op welke manier we je verhaal het best tot zijn recht laten komen.
