Op 8 maart vieren we Internationale Vrouwendag. Deze dag vestigt de aandacht op de strijd voor gendergelijkheid en de rechten van meisjes en vrouwen. Laten we niet vergeten om ook naar vrouwen met een handicap te kijken, die extra uitdagingen tegenkomen.
Maar zelfs met extra uitdagingen zijn vrouwen met een handicap ook strijdvaardig. Viviane en Liesbeth, twee sterke vrouwen met een handicap, laten zien hoezeer ze vechten voor hun rechten. Doe jij vandaag mee aan hun strijd?
De obstakels waar vrouwen met een handicap tegenaan lopen in onze samenleving zijn aanzienlijk. Onderzoek van de UGent toonde aan dat bijna de helft van de vrouwen met een handicap slachtoffer werd van fysiek seksueel geweld, een percentage dat hoger ligt dan bij mannen met een handicap of vrouwen zonder handicap. Voor vrouwen met een verstandelijke handicap zijn de cijfers mogelijk nog schrijnender, zoals blijkt uit onderzoek van Tina Goethals in 2018.
In 2022 bracht Unia alarmerende bevindingen naar voren bij het VN-Comité. Volgens Unia worden vrouwen met een handicap vaak uitgesloten van de arbeidsmarkt of worden ze geduwd richting een deeltijdse job. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor hun financiële situatie.
Viviane en Liesbeth zijn voorbeelden van vrouwen die ondanks extra obstakels vastberaden hun weg vinden. Viviane kreeg als kind een ernstige fysieke handicap door een hersenvliesontsteking.
Viviane moest vechten om haar talenten te mogen ontwikkelen: “Ik studeerde orthopedagogie aan de universiteit van Gent. Niet vanzelfsprekend, sommige proffen vonden dat het een slecht idee was dat ik een diploma probeerde te behalen. Ze geloofden niet dat ik ooit werk zou vinden.”
Ze bleef ook bewust kinderloos: “Het combineren van een carrière met een gezin was voor mij onbegonnen werk. Ook omdat ik pas op mijn 40ste een persoonlijke-assistentiebudget kreeg. Dit had aanzienlijke invloed op mijn keuzes en mogelijkheden.”
Viviane weet dus hoe persoonsvolgende financiering een verschil kan maken in het leven van een vrouw met een handicap. Dat maakte haar opnieuw strijdvaardig: “Ik heb vroeger Onafhankelijk Leven mee opgericht! Ik was de eerste coördinator. Wij wisten hoe belangrijk persoonsvolgende financiering was, maar moesten nog uitzoeken hoe je een dienstverlenende organisatie moest uitbouwen.”
Een andere sterke vrouw is Liesbeth. Ze belandde in een rolstoel toen ze 25 was, nadat ze werd aangereden door een dronken chauffeur. Haar hele leven veranderde in een oogwenk.
Vanaf dat moment kwam ze veel obstakels tegen. Wanneer ze een winkel wil binnengaan, kan ze met haar elektrische rolstoel de onoverkomelijke drempel niet over. Ze weet ook hoe het voelt om weinig eigenaarschap te ervaren over haar lichaam tijdens de dagelijkse verzorgingen door verpleegkundigen.
Maar Liesbeth weet ook goed wat ze wil. Haar vastberadenheid leidde haar naar een onafhankelijk leven en naar het moederschap.
“Vanaf dag één na mijn ongeval wist ik dat ik een onafhankelijk leven wou uitbouwen. Ik was net aan het werk, ging samenwonen met mijn vriend – nu echtgenoot – en we spraken toen al voorzichtig over kindjes. Na mijn revalidatie wilden Chris en ik onze kinderwens in vervulling brengen. We kwamen in contact met een arts die me verzekerde dat het mogelijk was. Ik had ook veel aan gesprekken met mama’s met een verlamming.”
Vandaag is Liesbeth mama van twee tienerdochters. Ze wil andere vrouwen met een handicap helpen, en dat niet alleen op vrouwendag: “Als je wil weten hoe je als hoog verlamde vrouw toch mama kan worden, mag je mij altijd contacteren.”
Behulpzaam en vastberaden zijn woorden die Viviane en Liesbeth goed beschrijven. Vandaag roepen zij op om samen met hen te strijden voor de rechten van vrouwen met een handicap. Doe jij mee? Deel dan zeker dit artikel.
