Op tv en in films zien we vaak dezelfde gezichten. En mensen met een handicap? Die zie je zelden. Als ze al in beeld komen, worden ze vaak neergezet als slachtoffer of als ‘de ander’. Gelukkig begint dat te veranderen.
Op tv en in films zien we vaak dezelfde gezichten. En mensen met een handicap? Die zie je zelden. Als ze al in beeld komen, worden ze vaak neergezet als slachtoffer of als ‘de ander’. Gelukkig begint dat te veranderen.
Milano, een Vlaamse film met een dove jongen in de hoofdrol, is nu te zien in de bioscoop. En sinds kort kan je op Disney+ genieten van Out of My Mind, een productie over een meisje met cerebrale parese. De films zijn mijlpalen voor inclusie: ze tonen dat mensen met een handicap méér zijn dan hun handicap. Mensen met een handicap leven, dromen en zoeken hun plekje in de wereld, net zoals iedereen.
De media hebben een enorme invloed op hoe we anderen zien en behandelen. Als mensen met een handicap steeds in stereotype rollen verschijnen, zoals slachtoffer, bevestigen we onbewust vooroordelen. Maar het echte leven is veel rijker en complexer. Mensen met een handicap ervaren dezelfde ups en downs als iedereen: familieproblemen, relaties, vriendschappen, dromen en zorgen. Het is belangrijk dat dit zichtbaar is, zodat ze niet alleen gereduceerd worden tot hun handicap.
In Milano volgen we Alain, een vader uit een kansarm milieu die vecht voor een beter leven voor zijn dove zoon Milano. Het verhaal draait niet alleen om Milano’s doofheid, maar laat vooral de vader-zoonrelatie en de dagelijkse uitdagingen in een sociale woonwijk zien. Hiermee toont de film hoe mensen met een handicap, net zoals iedereen, geconfronteerd worden met verschillende uitdagingen.
In Out of My Mind staat Melody, een meisje met cerebrale parese, centraal. Melody is non-verbaal, maar ze heeft een krachtige stem: ze laat zien dat wat je te zeggen hebt veel belangrijker is dan hoe je dat zegt. De film volgt haar strijd om gehoord te worden in een wereld die vooral haar fysieke handicap ziet.
Wat deze films extra bijzonder maakt, is hun representatie. In Milano wordt de dove jongen gespeeld door Basil Wheatley, een dove acteur. In Out of My Mind wordt Melody vertolkt door Phoebe-Rae Taylor, een actrice met cerebrale parese. Dit zorgt voor authentieke vertolkingen waarin de unieke ervaringen van de acteurs tot hun recht komen.
Want als bijvoorbeeld een horende acteur een dove rol zou spelen, blijven de nuances en unieke uitdagingen vaak onderbelicht. Een dove acteur kent de rijke wereld van gebarentaal en heeft een unieke blik op de wereld die het verhaal alleen maar rijker maakt.
Deze films zijn een belangrijke stap vooruit voor meer inclusie in de media. Onafhankelijk Leven juicht dit toe: iedereen verdient het om zichzelf te herkennen op het grote scherm, ook mensen met een handicap.
Ze laten zien dat representatie ook verder gaat dan simpelweg wie er in beeld verschijnt. Het gaat er ook om hoe mensen met een handicap worden getoond. Authentieke en veelzijdige verhalen zoals in deze films geven mensen met een handicap de zichtbaarheid en erkenning die ze verdienen.
Dat maakt dat Milano en Out of My Mind niet zomaar films zijn, maar een krachtige aanzet voor een inclusieve samenleving waarin iedereen een volwaardige plek heeft, op het scherm én daarbuiten.