Elis dacht dat het niks voor haar was. Zo’n blindengeleidehond. Tot ze een proefwandeling deed en meteen wist: dit verandert alles! Sindsdien wijkt Vilja, een zwarte labrador, niet van haar zijde. Samen navigeren ze door Gent, langs obstakels, over zebrapaden en tussen de mensen en fietsers door. Voor de Internationale Dag van de Geleidehond vertelt Elis hoe haar leven compleet veranderde dankzij haar Vilja.
“Eerst dacht ik dat een blindengeleidehond niets voor mij zou zijn,” vertelt Elis. Tot ze een testwandeling deed en voelde wat het verschil was: “Op dat moment begreep ik pas echt wat een blindengeleidehond kan betekenen. Ik wist meteen: dit brengt vrijheid en zelfstandigheid!”
Ze nam contact op met de Blindengeleidehondenschool in Genk (BGHSG). De zoektocht naar een geschikte hond begon. Uiteindelijk kreeg Elis het nieuws dat er een mogelijke match was met Vilja, een zwarte labrador. “Na een kennismaking en intensieve training met Vilja, was duidelijk dat er een klik was tussen ons.”
“Toch was het in het begin een beetje zoeken,” geeft Elis eerlijk toe. “Als er iets fout liep, raakte ik gefrustreerd. Ik was ook geen honden gewoon, dus moest wennen aan een hond bij me op kot, thuis, op straat… Maar net dat maakte het avontuur ook spannend. Elke dag leerden we elkaar beter begrijpen.”
Vroeger liep Elis altijd aan iemands arm en moest die persoon haar waarschuwen voor fietsers, opstapjes of andere obstakels. Nu kan ze dankzij Vilja veilig op pad. “Ik hoef niet meer op iemand anders te rekenen om van mijn kot naar de Hogeschool te gaan,” zegt ze.
Soms is Vilja zelfs een echte heldin met een neus voor gevaar: “Een moment dat ik nooit zal vergeten, was toen we naar mijn kot liepen en er een obstakel, zoals een auto of busje, stond. Ik gaf het commando om eromheen te lopen, maar dat weigerde Vilja. Enkele seconden later zoefde een elektrische fiets voorbij. Zonder Vilja was ik gewoon omvergereden. Ze heeft me letterlijk beschermd.”
Ook het sociale contact veranderde: “Toen ik enkel met een witte stok rondliep, spraken mensen mij niet snel aan. Nu stellen ze vragen over mijn hond en bieden ze hulp aan. Vilja opent letterlijk en figuurlijk deuren.”
“Mijn band met Vilja is ronduit fantastisch,” zegt Elis. “Naast het feit dat ze haar werk enorm goed doet, is ze ook echt een knuffelbeest. Als ik het even gehad heb met studeren, knuffel ik wat met Vilja en praat ik met haar. Daarna kan ik er weer helemaal tegenaan! Ze voelt haarfijn aan hoe ik me voel en reageert hierop.”
Tegelijk heeft Vilja een eigen willetje: “Ze heeft een typisch ‘koppig’ karakter, waardoor ik haar af en toe eens bij de les moet roepen of haar erop moet wijzen dat ze deugnieterij uithaalt,” lacht Elis. “Ze heeft mij en mijn familie vaak aan het lachen gebracht met haar zotte kuren.”
En hoewel Vilja nog maar sinds juli 2024 bij Elis is, kan ze niet meer zonder haar. “Ik zou haar echt niet meer kunnen missen. Ze is een fantastische hulp, maar ook een trouwe vriendin die altijd naar je luistert zonder oordeel.”
Hoewel de meeste mensen begripvol en enthousiast reageren, stuit Elis ook op misverstanden. “Veel mensen willen Vilja aaien, zelfs als er duidelijk op haar harnas staat dat dat niet mag.” Sommigen bieden haar eten aan, zonder toestemming. “Dat is enorm frustrerend. Ze moet zich kunnen concentreren.”
Ze pleit voor meer begrip: “Stel gerust vragen, maar stoor de hond niet als ze aan het werk is. Vilja is geen gewone hond op dat moment.”
Op deze speciale dag wil Elis een belangrijke boodschap delen: “Een blindengeleidehond is niet alleen een hulpmiddel. Het is een trouwe metgezel, een stukje zelfstandigheid en liefde in één. Het is bewonderenswaardig dat honden zo’n grote verantwoordelijkheid kunnen dragen. Ik vind het magnifiek om te zien hoe slim honden kunnen zijn en hoe goed ze alles doen.”
Maar Elis denkt ook aan de mensen achter de geleidehonden. “Blindengeleidehonden opleiden vraagt enorm veel tijd, geduld en energie. Het is prachtig om te zien hoe hard mensen zich inzetten om een hond op te leiden zodat blinden en slechtzienden zelfstandiger kunnen zijn. Dat is iets waar we vaak niet bij stilstaan. Daarom wil ik hen vandaag ook extra bedanken.”
Heb je zelf ook een straf verhaal, een pakkende getuigenis of een mooie ervaring die je met anderen wilt delen? Laat je gegevens hier achter. We kunnen dan samen bekijken op welke manier we je verhaal het best tot zijn recht laten komen.
