Overslaan en naar de inhoud gaan
Advieslijn 03 808 22 99

Een les in toegankelijkheid: Parijs als voorbeeld voor Vlaanderen

Getuigenis ma 16 september 2024, door Stefanie Leekens

Jelle, die dagelijks een elektrische rolstoel gebruikt, ontdekte iets verrassends tijdens een weekend in Parijs. Wat eigenlijk een evidentie zou moeten zijn, bleek in de Franse hoofdstad een voorbeeld van vooruitgang: toegankelijk openbaar busvervoer.

IMG 0351

Alle bushaltes en bussen bleken rolstoeltoegankelijk

In 2013 ging Jelle met zijn ouders naar Parijs. Bij de aankomst in het hotel vroeg hij naar de mogelijkheden voor openbaar vervoer. “De receptionist vertelde me dat alle bussen in Parijs rolstoeltoegankelijk zijn,” herinnert Jelle zich. “Ik dacht nog sceptisch: ‘ja, ja, dat zullen we wel zien.’ Maar het bleek echt zo te zijn.”

Jelle rolde naar de bushalte voor zijn eerste uitstap. En het begon goed. Zou de receptionist dan toch gelijk hebben…? De bushalte was toegankelijk en toen de bus arriveerde, verscheen er meteen een oprijplaat zodra de deuren opengingen. De chauffeur hoefde enkel een knop in te drukken om de elektrische plaat uit te laten schuiven.

“Dit is een wereld van verschil met de bussen in Vlaanderen, waar de chauffeur vaak handmatig de oprijplaat moet uitklappen. Binnen in de bus was er ook voldoende ruimte voor mijn rolstoel. Er was zelfs plaats om vlot te manoeuvreren, ook voor grotere rolstoelen dan de mijne,” zegt Jelle.

Dromen van mogelijkheden

En de receptionist in het hotel had gelijk. Alle bussen en bushaltes in Parijs bleken volledig rolstoeltoegankelijk. “Zonder gedoe en extra reserveringen kon ik spontaan de bus nemen. Het deed me dromen over wat er in Vlaanderen mogelijk zou kunnen zijn.”

Jelles ervaring maakt duidelijk hoe ver Vlaanderen achterloopt. Hier moet de buschauffeur handmatige assistentie bieden terwijl ze al onder tijdsdruk staan, je moet reserveren en vaak zijn haltes en bussen niet ideaal ingericht voor rolstoelgebruikers.

Volgens Jelle ligt de oorzaak in een gebrek aan investeringen voor ons openbaar busvervoer en in een gebrek aan aandacht voor mensen met een mobiliteitsbeperking.

“Het kan dus wel,” benadrukt Jelle. “We moeten gewoon investeren in ons openbaar vervoer en toegankelijkheid vooropstellen. Waarom is er zo weinig aandacht voor toegankelijkheid? Goed en toegankelijk openbaar vervoer is niet alleen belangrijk voor mensen met een handicap, maar voor iedereen. Een helling is bijvoorbeeld niet alleen belangrijk voor mensen in een rolstoel, maar ook voor ouders met kinderwagens of ouderen die slecht ter been zijn.”

De les van Parijs

Parijs biedt ons een inspirerend voorbeeld van wat er mogelijk is, en dat al meer dan 10 jaar geleden! Het is tijd dat Vlaanderen deze lessen ter harte neemt en investeert in een toegankelijker openbaar vervoersnetwerk. Als we inclusie en gelijkheid serieus willen bevorderen, moet ons openbaar vervoer een toegankelijke optie worden voor iedereen.

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze maandelijkse nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze acties, opinies en standpunten. Of laat je inspireren door onze straffe getuigenissen.