Maak kennis met Stefanie Leekens
Advieslijnmedewerker
"“Fight for the things that you care about. But do it in a way that will lead others to join you.”"
Wat doe je voor Onafhankelijk Leven?
Als medewerker van de advieslijn beantwoord ik al je vragen rond het persoonsvolgend budget (PVB) en persoonlijk assistentiebudget (PAB). Daarnaast schrijf ik artikels voor onze website. En tijdens een webinar zie je mij misschien ook wel op je scherm verschijnen.
Wat is je grootste talent?
Feestjes in gang zetten.
Hoe ben je betrokken bij Onafhankelijk Leven vzw?
Een beetje eigenzinnigheid, daar hou ik wel van! Naar het secundair kunstonderwijs gaan, verhuizen van hartje Limburg naar Gent, impulsief twee honden adopteren… Het lijkt misschien niet wereldschokkend, maar het waren levenskeuzes waar familie en vrienden met grote ogen naar keken. Toch heb ik geen seconde spijt van de beslissingen die ik in mijn leven nam. Ik geloof er steevast in dat op jezelf vertrouwen en je eigen intuïtie volgen onmisbaar is op ieders levenspad.
Daarom vind ik het zo belangrijk dat iedereen eigenzinnige keuzes mag maken, ook mensen met een handicap. Onafhankelijk Leven maakt actief werk van deze gedachte en zorgt ervoor dat mensen met een handicap zélf kunnen beslissen hoe, waar, wanneer en door wie ze ondersteund worden. En daar werk ik zéér graag aan mee!
Kan je iets over jezelf vertellen?
Opgegroeid in Limburg – vandaar dat accent dat je soms hoort aan de advieslijn - maar al tien jaar trotse inwoner van Gent waar ik samenwoon met mijn partner en twee honden: Rosa Barks en Marie Curie.
Wil je mijn grootste glimlach zien? Neem me dan mee naar een levendig Latin-feestje. Daar ben ik dolgelukkig en leef ik mij helemaal uit! Ik verzin wellicht een variant op de authentieke danspasjes. Met een handicap aan mijn rechterschouder en -arm is het soms creatief zijn om de zwierige moves te evenaren, maar dat blijkt in de praktijk niet echt een probleem.
Maar het kan niet altijd ‘feest’ zijn. Door een chronische ziekte moet ik het soms wat kalmer aan doen. Gelukkig geniet ik ook intens van rustigere avonden: een grote pizza in de zetel eten, een true crime documentaire bekijken of bijbabbelen met wat vrienden. Al leidt dat laatste niet altijd tot een rustige avond, maar tot luidkeels lachen of tot pittige discussies.
