Maak kennis met Kurt Jacobs

Als coördinator communicatie leid ik de communicatie van Onafhankelijk Leven in goeie banen. Vanuit een weloverwogen strategie informeren we mensen met een handicap en hun omgeving over hoe ze hun leven in eigen handen kunnen nemen. We vertellen ook hoe Onafhankelijk Leven hen daarbij kan ondersteunen. Ik ben ook het eerste aanspreekpunt voor journalisten. Die komen geregeld bij ons aankloppen voor een stevig standpunt, de nodige expertise, een gesprek in een tv-studio of een getuigenis. We willen vooral duidelijk en toegankelijk communiceren en geregeld aanwezig zijn in het debat.

Door mijn enthousiasme kan ik mensen heel snel op sleeptouw nemen. Als denkende doener zet ik de dingen graag snel in beweging, mijn praktische ingesteldheid helpt daar goed bij.

Ik werkte in het verleden al geregeld met Onafhankelijk Leven samen rond de wachtlijsten. Mijn vrouw heeft ook 18 jaar als ergotherapeute in een revalidatiecentrum gewerkt. Dat was hard labeur: ze probeerde mensen met een beroerte en locked-in patiënten terug een plaats te geven in de maatschappij. Ik kreeg ook zelf met het VAPH te maken door de beperking van mijn dochter: zij is halfdoof, maar ondervindt daar gelukkig weinig ongemakken van. En zelf kroop ik al een keer door het oog van de naald: ik kreeg een beroerte, maar hield er (gelukkig) geen zware letsels aan over. Maar ik heb dus zowel professioneel als privé al uitgebreid kennisgemaakt met de zorgsector in al zijn facetten. Ik kan me trouwens helemaal vinden in de missie en visie van Onafhankelijk Leven: mensen met een handicap zijn volwaardige burgers en moeten de kans krijgen om hun leven in eigen handen te nemen.

Ik ben een rasechte Pajot en woon met vrouw en dochter in Ternat. Ik ben een fervente fietser en sinds kort heb ik ook het lopen ontdekt. Er mag wel altijd een uitdaging aan vasthangen: in het verleden nam ik al een paar keer deel aan ultralange fietstochten, ik organiseer ook zelf de Pajotse400 (tocht van 400 km in 24u door het Pajottenland). Ik ben vooral verslaafd aan asfalt met een stijgende hellingsgraad, met een grote liefde voor de Mont Ventoux. Een marathon staat ook nog op de bucketlist, maar ik weet niet of dat met de gevoelige knieën wel haalbaar is. Voor de rest ben ik vooral in de weer met mijn 3 meisjes: vrouw Heidi, dochter Martha en Oona, onze fantastische beagle.