Valentijn. De dag waarop we de liefde vieren. Maar liefde is niet voor iedereen even vanzelfsprekend – althans, in de ogen van anderen. Als je een handicap hebt, lijken mensen daar soms vragen bij te hebben. Dieuwke zit in een rolstoel. Ze deelt haar liefdesverhaal samen met haar vriend Saimen. Geen sprookje over hoe 'zelfs met een handicap' liefde mogelijk is, maar gewoon: hoe schoon de liefde kan zijn.
Hun eerste ontmoeting gebeurde, zoals bij zoveel koppels vandaag, online. Saimen voegde haar toe op Snapchat en een klik liet niet lang op zich wachten. Wat hen in het begin verbond? Een gezamenlijke liefde voor FC De Kampioenen. "Mijn gedacht!" Al snel werd hun chattaal doorspekt met oneliners van Boma en Doortje. Het ijs was gebroken, de vonk overgeslagen.
Dieuwke waardeert het enorm aan haar vriend dat hij haar ziet zoals ze is. Niet als 'het meisje in de rolstoel', maar gewoon Dieuwke. Samen zoeken ze oplossingen als dat nodig is, maar vaker loopt alles vanzelf.
Natuurlijk, soms moet er nagedacht worden over hoe alles in Tommy – de auto – past. Of waar ze het best kunnen parkeren. Maar die praktische zaken spelen geen grote rol. Net zoals bij elk ander koppel groeit hun relatie door wederzijds respect, geduld en liefde. Ze doen alles op hun tempo. Niet het hare, niet het zijne, maar dat van hen samen.
Wie in een rolstoel zit of een andere zichtbare handicap heeft, kent het wel: blikken die net iets te lang blijven hangen, opmerkingen die niet altijd even doordacht zijn. Ook Dieuwke en Saimen merken dat mensen hen soms anders behandelen. Vriendelijker, maar ook met een soort voorzichtige afstand.
En ja, de vooroordelen zijn er ook. "Dat een relatie voor mij moeilijker zou zijn, dat ik minder aantrekkelijk zou zijn door mijn beperking … Zulke dingen hoor je wel eens," vertelt Dieuwke. “Maar daar trekken we ons weinig van aan. Onze liefde is sterker dan dat.”
Wat Dieuwke wil meegeven aan anderen, met en zonder handicap? Dat liefde geen obstakels hoort te hebben. De juiste persoon ziet jou, niet je handicap. Die gaat met je op pad, zoekt mee naar oplossingen, en vooral: houdt van je om wie je bent.
Dat bevestigt Saimen. Voor hij Dieuwke leerde kennen, stond hij niet stil bij toegankelijkheid. Nu wel, maar hij ziet dat niet als een last. Hij leerde hoe de rolstoel werkt en paste zich aan waar nodig. Voor hem is dat nooit een punt geweest. "Bij ons is het vooral de klik die telt, onze liefde voor FC De Kampioenen, onze gedeelde humor. Dat Dieuwke in een rolstoel zit, is gewoon een deel van wie ze is."
Liefde is liefde. Het is niet minder, niet moeilijker, niet uitzonderlijker als iemand in de relatie een handicap heeft. Want echte liefde kijkt niet naar wat anders is, maar naar wat er samen wordt gedeeld. Zoals in elke relatie gaat het om het vinden van elkaar, om respect, geduld en samen groeien.
Dat is misschien de grootste oproep die Dieuwke en Saimen willen doen. Dat we als samenleving daar relaxter over doen. Minder staren, minder vragen stellen die er niet toe doen. Gewoon: de liefde zien.
Heb je zelf ook een straf verhaal, een pakkende getuigenis of een mooie ervaring die je met anderen wilt delen? Laat je gegevens hier achter. We kunnen dan samen bekijken op welke manier we je verhaal het best tot zijn recht laten komen.
