Mijlpaal: 27 juni 1996
Op 27 juni 1996 bezet Onafhankelijk Leven vzw voor 48 uur de ingang van het Vlaams Agentschap voor personen met een Handicap. Het zit zo: In 1994 bestond er nog geen PAB. Op maart 1995 deed de beroepscommissie van het VAPH een uitspraak die een PAB toekent.
Onafhankelijk Leven vzw had een juridische veldslag gewonnen, zich baserend op de wetgeving rond hulpmiddelen. We bouwden een argumentatie op zodat een persoonlijke assistent niet als een “zorgdrager” werd gezien, maar als een hulpmiddel, net zoals vandaag een assistentiehond onder de wetgeving voor hulpmiddelen valt.
Van korte duur
Lang heeft het echter niet geduurd. Want tegelijkertijd nam de Vlaamse Regering een besluit zodat de wetgeving rond hulpmiddelen het juridisch onmogelijk maakte een PAB te krijgen. Op 5 april 1995 stonden we reeds voor de deur van toenmalig minister van Welzijn Wivina De Meester actie te voeren.
Zij beloofde voor het eerst te zullen starten met een experiment, en dit vanaf 1 januari 1996. Halverwege 1996 was er nog steeds geen sprake van een experiment. Daarom trokken we onze pyjama aan en gingen 48 uur protesteren aan de ingang van het VAPH. Onder onze druk, op 7 juli besluit het VAPH een PAB-experiment op te starten. Het duurde echter tot 1 juli 1997 voor het experiment effectief werd opgestart.
Deze historische mijlpaal heeft er mee voor gezorgd dat persoonlijke assistentie mogelijk werd in Vlaanderen. Maar ons werk zit er nog niet op. Samen met jullie bouwen we persoonlijke assistentie verder uit, tot elke persoon met een handicap in vrijheid kan leven.
