Vorige week startte een grootscheepse vaccinatiecampagne voor mensen met een handicap. 14.900 meerderjarigen die dag en nacht verblijven bij hun voorziening of ouderinitiatief worden gevaccineerd. Voor velen is dit een lichtpunt in moeilijke coronatijden. Maar ook mensen met een handicap die thuis wonen verdienen perspectief.
Mensen met een handicap in thuiscontext vergeten
Vorige week startte de overheid met het vaccineren van meerderjarigen met een handicap die dag en nacht bij een zorgaanbieder verblijven en zij die hen ondersteunen in de voorziening. Dat is zeker goed nieuws.
Maar sinds de eerste informatie over de vaccinatiestrategie bekend geraakte, bereiken ons dagelijks wanhopige berichten van mensen met een handicap die in een thuiscontext wonen. Zij voelen zich én zijn de vergeten groep.
Mama Anne verrtelt: “Wij ploeteren ons vaak door het leven van onze kinderen, hollend van de ene ziekenhuisafspraak naar de andere. We nemen de bulldozer die permanent over ons leven raast er gewoon bij. En in normale tijden kunnen wij dit. Maar iedereen heeft een grens, ook wij. Iedereen heeft nood aan perspectief, ook wij.”
We kaarten dit al maanden aan. Het is duidelijk dat mensen met een handicap én hun nauwe omgeving het extra zwaar hebben in deze coronaperiode. Zij leven samen al bijna een jaar in een nog striktere isolatie dan de rest van de samenleving.
- De persoon met een handicap is bang om besmet te worden. Vaak hebben zij onderliggende aandoeningen waardoor ze extra kwetsbaar zijn.
- Mantelzorgers en vrijwilligers hebben angst om zelf ziek te worden en de zorg niet meer te kunnen opnemen OF om hun kind of partner (al dan niet risicopatiënt) te besmetten.
- Veel mensen met een handicap zijn niet in staat om een mondmasker te dragen omwille van hun fysieke of verstandelijke problematiek. Dat maakt het nog moeilijker.
- Vaak zijn de enige overblijvende contacten de zorggerelateerde contacten met therapeuten, assistenten, thuisverpleging en/of artsen. Mensen met een handicap houden bij therapie of verzorging noodgedwongen de 1,5 m afstand. Maar bij zorghandelingen is dat niet altijd mogelijk, met alle risico’s ten gevolg.
- Ook dagbesteding in voorzieningen voor mensen met een handicap (+ en – 18 jarigen) valt vaak weg omdat de mensen met een handicap niet durven gaan uit angst voor besmetting. Het personeel en vrijwilligers is niet gevaccineerd om de mensen die ze dagelijks verzorgen te beschermen.
De logica van dit alles ontgaat ons volledig en is totaal onrechtvaardig.
De emotionele tol van dit alles voor mensen met een handicap is zwaar. De mantelzorgers en vrijwilligers van mensen met een handicap zijn moe, zo moe. Moe van het voortdurend zorgen voor hun kinderen of partner met een handicap. Zonder enig lichtpuntje wanneer ze die zorg weer eens kunnen delen met anderen.
Anne: “Mantelzorgers worden niet gelijkgesteld met zorgprofessionals. Ook al kunnen wij aspireren, sonderen, tapoteren en reanimeren als echte pro’s. Wij zijn geen klagers of zagers. Wij kozen zelf om onze kinderen te laten opgroeien in ‘hun’ nest. Dat was niet altijd evident. Sinds bijna een jaar volgen we de coronaregels extreem nauwgezet op.”
Het is positief dat binnenkort persoonlijke assistenten die via een sociaal secretariaat in dienst zijn ook gevaccineerd worden. Maar het is onbegrijpelijk dat zelfstandige assistenten en assistenten via interim, ouders, vrijwilligers, mantelzorgers, personeel van dagbestedingsvoorzieningen niet meegenomen worden. Zij lopen hetzelfde risico. Wetenschappelijk valt dit helemaal niet te verklaren.
Daarom doen wij deze suggesties:
- Vaccineer prioritair álle mensen met een handicap die thuis wonen (ouder dan 18 jaar).
- Vaccineer per persoon met een handicap (zowel bij + als -18 jarigen) prioritair ook 2 mantelzorgers of vrijwilligers (mensen die nauw betrokken zijn en instaan voor zorgtaken).
- Vaccineer bij uitbreiding ook het personeel van instellingen die dagbesteding aanbieden.
Zo kunnen de mensen met een handicap die thuis wonen weer enigszins ademen. En kan het netwerk rond hen stilletjes aan weer in z’n plooi vallen.
Wij roepen de leden van de taskforce en de beleidsmakers die verantwoordelijk zijn voor de vaccinatiestrategie op om mensen met een handicap een duidelijk perspectief te geven. Laat dit een kans zijn om te tonen dat het anders kan.
