6 jaar nadat het PVF decreet is goedgekeurd, is er nog altijd een grote ongelijkheid en beperkte keuzevrijheid in de financiering van de zorg en ondersteuning van kinderen en jongeren met een handicap. Nu is er het Persoonlijk Assistentiebudget (PAB) en de zorg en ondersteuning door Multifunctionele Centra (MFC). Onafhankelijk Leven wil dat daar dit jaar nog werk wordt van gemaakt. Al jaren wordt hierover gebakkeleid.
Keuzevrijheid
Met een PAB organiseren ouders zelf de zorg en ondersteuning voor hun kind. Ouders kunnen ook kiezen voor zorg en ondersteuning door een MFC. Dan hebben ze meer kans dat hun kind wordt geholpen. Veel sneller ook. Want ouders die een PAB willen, wachten minstens 4 jaar langer op een budget.
Bovendien moet hun aanvraag als prioritair wordt beschouwd. Zoniet maak je geen kans. Dan nog is die lijst van prioritaire aanvragen veel langer dan dat er geld beschikbaar is voor nieuwe PAB-toekenningen. Wie kiest voor een MFC moet normaal maximum 1 jaar wachten om in te stromen in een open plaats.
Keuzevrijheid? Niet echt dus.
Gelijkheid?
Bovendien is een maximum PAB nu beduidend lager dan de maximum subsidie voor een plaats in een MFC. Waarom die ongelijkheid? Moeten ouders die omwille van de zorgzwaarte van hun kind meer budget nodig hebben dan hun kind noodgedwongen verder laten ondersteunen door een MFC?
Ouders die van een MFC willen overstappen naar een eigen budget, riskeren nu helemaal zonder budget op straat te belanden. Zo blijven ze gebonden aan een MFC zolang hen geen PAB wordt toegekend.
“Het huidig systeem zorgt dus voor een te beperkte keuzevrijheid én voor ongelijkheid”, zegt Wendelien De Baere, beleidsmedewerker van Onafhankelijk Leven. “De geest van het PVF-decreet was nochtans om verder in te zetten op het recht op regie over het eigen leven en een volwaardige plaats in de samenleving, ook voor kinderen en jongeren met een handicap.”
Naar één cashregeling
De verdere uitbouw van het PAB is een kans om tot één cash regeling te komen, zowel voor kinderen en jongeren als voor meerderjarigen met een handicap. Een duidelijke administratieve vereenvoudiging waar niet alleen de budgethouders maar ook de overheid baat bij hebben. Wie kiest voor een MFC, blijft die keuzemogelijkheid gewoon hebben.
Impasse
Diverse taskforces, projectgroepen en werkgroepen proberen al enkele jaren om uit de impasse te geraken. Recent werd er een nieuwe kerngroep opgestart die een voorstel tot “architectuur” van PVF-minderjarigen met een handicap in relatie tot de Jeugdhulp zal ontwikkelen.
“We verwachten van minister Beke dat hij nu vooral met gezond verstand hiernaar kijkt. Het PAB uitbouwen biedt kansen aan de ouders die kiezen voor eigen regie. Wie voor een voorziening kiest, hoeft niet per sé in de storm terecht te komen die de PVF-invoering bij de meerderjarigen heeft teweeggebracht” zegt Wendelien.
