St*rk, het magazine van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH), ging langs bij Sara. Sara is lid bij Onafhankelijk Leven vzw en ruilt binnenkort haar appartement in een woonvoorziening in voor een eigen woning. Ze neemt met haar persoonsvolgend budget (PVB) de regie van haar eigen leven in handen.
Sara Van Kerrebroeck was 15 toen er MS bij haar werd vastgesteld. Vandaag is ze een jonge vrouw van 24 die in een woonvoorziening in Gent kan rekenen op ondersteuning voor de algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL).
Sara: “Het is nu twee jaar geleden dat ik de stap zette om mijn ouderlijke huis te verlaten. Ik was toen 22 en vond dat de tijd rijp was om voor mijn onafhankelijkheid te gaan. Hoe zorgzaam mijn ouders ook waren, ik had de behoefte aan een plek voor mezelf. Ik wilde voelen dat ik leefde en voor mezelf bewijzen dat ik – mits de geschikte ondersteuning – het alleen kon redden. Zo kwam ik terecht in een van de woonzorgappartementen van Focus vzw. Hun formule voorziet dat je op allerlei vormen van assistentie kunt rekenen, zowel in noodsituaties als op momenten wanneer je wat hulp bij het uitvoeren van dagelijkse taken kunt gebruiken. Als ik nu terugblik, dan weet ik dat het warme nest van mijn ouders verlaten een cruciale stap in mijn groeiproces was.”
Samenwonen
Nu is Sara klaar voor een volgende belangrijke stap in haar leven. “Vorig jaar hebben mijn vriend en ik de beslissing genomen om te gaan samenwonen. Dat klinkt keispannend en was het ook. Maar ik moet eraan toevoegen dat het ook een pak stress met zich meegebracht heeft. Zo waren er heel wat onduidelijkheden in verband met de financiële consequenties. Wat gebeurde er met het budget dat tot nog toe naar mijn woonvoorziening ging? Kon ik dat budget blijven benutten voor de assistentie die ik in onze eigen woning nodig zou hebben? Bovendien had ik ook een heel aantal vragen in verband met de overstap naar een persoonsvolgend budget. Het leek me allemaal zo ingewikkeld. Het heeft dan ook even geduurd vooraleer ik helder kon zien en begreep dat mijn persoonsvolgend budget me zou helpen het leven te leiden dat ik wil leiden.”
Onafhankelijk
Van het VAPH krijgt Sara nu zelf haar persoonsvolgend budget. Het gaat om hetzelfde bedrag dat tot eind 2016 aan haar huidige voorziening toegekend werd. Ze kan het benutten voor de ondersteuning die ze in haar eigen woonst zal nodig hebben. “Voor mij is het een hele geruststelling te weten dat ik mijn persoonsvolgend budget kan gebruiken voor de ondersteuning die ik onder meer nodig heb om me te wassen, aan te kleden, boodschappen thuis te bezorgen, huishoudelijke taken te verrichten ... Anders zou een eigen woonst een onhaalbare kaart geweest zijn. Maar met mijn persoonsvolgend budget beschik ik over een budget dat losstaat van een erkende woonvoorziening en dat ik aan assistentie kan besteden. Die flexibiliteit helpt me om de regie van mijn leven in handen te nemen en zo onafhankelijk mogelijk te leven. Eerlijk gezegd, in het begin was het me niet duidelijk dat een persoonsvolgend budget dit allemaal mogelijk maakte. Het is vooral door hierover met mijn bijstandsorganisatie (Onafhankelijk Leven vzw) te praten, dat ik de voordelen van het nieuwe concept ben gaan begrijpen. Zij zijn erin geslaagd om me in mensentaal duidelijk te maken wat een persoonsvolgend budget is en wat je er allemaal mee kunt doen. En niet te vergeten, ze hebben het ook voor elkaar gekregen dat ik nu al over een vrij te besteden bedrag van 150 euro per maand beschik.”
Een zo normaal mogelijk leven
Sara verduidelijkt dat ze een persoonsvolgend budget in de eerste plaats ziet als een budget dat haar in staat stelt om haar dagelijkse leven op een zo zelfstandig mogelijke manier in te richten. Het budget helpt haar om haar autonomie te behouden en hulp in te roepen waar en wanneer zij dat nodig acht. Of er ook een keerzijde aan de medaille is? “De regie van je eigen leven in handen nemen, houdt ook in dat je zelf meer moet nadenken over welke assistentie je wenst en hoe je die concreet gaat invullen. Dat zijn zaken waarover ik wel al eens durf wakker te liggen. Maar dat is het me waard om een leven te leiden waarvan ik het gevoel heb dat ik het zoveel mogelijk in eigen handen heb. MS heeft mijn leven weliswaar grondig door elkaar geschud, maar het heeft mijn wil om van mijn leven iets te maken niet aangetast. Een zo normaal mogelijk leven leiden, is mijn streefdoel. Met mijn persoonsvolgend budget is dat niet alleen in gedachten maar ook in de praktijk mogelijk.”
Bron: St*rk Magazine van Het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap
