Advieslijn 03 808 22 99

Eerst naar Spanje en dan naar de klas. De assistent gaat mee.

Geschreven op vr 8 september, 2017 door Gonda Geeroms in de categorie Getuigenis

Eerst naar Spanje en dan naar de klas. De assistent gaat mee.

Jeroen kan met een hoofd vol leuke herinneringen aan zijn schooljaar beginnen. Het 3de middelbaar al in de gewone school. Samen met de assistent werd het een mooie zomer, en wordt het ongetwijfeld een topjaar op de nieuwe school. 

De mama van Jeroen vertelt . De eerste schoolweek zit erop. Mijn zoon Jeroen is deze week elke ochtend naar school vertrokken met zijn assistente. Een nieuwe school, 3e middelbaar al.   Een nieuwe dagstructuur na een vakantie, nieuwe schoolomgeving, andere leerkrachten… Het maakt hem onzeker.  Eigen aan zijn Downsyndroom.  Al wat nieuw is voor hem, moet vooraf  zo goed  mogelijk uitgelegd worden. 

Zijn vaste  assistente zal zijn houvast zijn tijdens deze start. Ook voor mij een geruststelling.
Zijn onzekerheid vertaalde zich op de eerste schooldag als “mama, ik wil nog vakantie; ik wil nog Spanje”.

Ja, we zijn  deze zomer voor het eerst samen naar het buitenland geweest. Naar LLoret de Mar, met de bus en met een assistente mee. Dat is heel goed meegevallen.  Jeroen blijft erover praten.

Als alleenstaande mama zag ik er tegen op om alleen met Jeroen een verre reis te doen.  Je weet nooit voor welke onverwachte situaties je komt te staan. Alles is er onbekend.  Jeroen heeft dan extra begeleiding nodig om rustig op verkenning te gaan. Hij kan dan soms onverwacht uit de hoek komen. Wat ondersteuning is dan ook voor mij heel welkom. Ook ik was aan een rustige vakantie toe.

Daarom koos ik voor een busreis, om zo al contacten te leggen met anderen. En inderdaad, voor we opstapten op de bus, was er al een jongetje waar het goed mee klikte. Hij en Jeroen hebben zich  later in het zwembad goed geamuseerd.

Silke, onze assistente, zorgde ervoor dat ook ik echt vakantie had. Zij bleef bij  Jeroen in de zwembaden, ging mee van de grote glijbanen, speelde pingpong met hem (en klom zelfs over een ballustrade om het balletje terug te halen). Die bootjes bij die dino’s waar Jeroen waar Jeroen verzot op is, alleen maar tot 12 jaar? Nee toch! “ Kom Jeroen, je kan daar gewoon in”. En Silke bleef bij de man die toezicht had en  betrok ook de andere kinderen bij hun spel. Jeroen had een luchtmatras mee voor op het water. Hij had die met veel moeite zelf opgeblazen en was nu aan het genieten op het water. Oei, een luchtmatras mocht niet; teveel volk in het zwembad. Jeroen heeft daar echt een grote scène gemaakt. Gelukkig dat we er op  zo’n moment met 2 waren. Ik weg met die luchtmatras en Silke die Jeroen meeneemt naar het andere zwembad om met er met de bal te spelen.  Zij  heeft nadien verkregen dat Jeroen het eerste uur dat het zwembad open was er met zijn luchtmatras in mocht. Met een goede afspraak met Jeroen is dat verder zo gelukt.

We zijn niet alleen aan zee en zwembad gebleven. Iedere dag in de voormiddag maakten we een uitstap. Ik wou graag een botanische tuin gaan bezoeken. Maar ik ken de interesse van Jeroen  in tuinen. … Silke stelde het hem voor als een doolhof omdat we op de foto’s veel hoge hagen zagen. Ze maakte er een soort verstop- en zoektochtje van voor Jeroen en we hebben allemaal genoten. En Jeroen die had zijn mama niet meer nodig. Bij Silke was altijd iets te beleven. En ze verlegden samen grenzen.  “Kijk ginder op die rotsen zitten mensen, kom Jeroen we zijn weg, daar gaan we naar toe” .  Langs een smal weggetje vertrokken ze de diepte in.  Mama werd niet meer meegevraagd. Gelukkig maar. 

Het eten was voor Jeroen een luxe. “Zoveel ,mama”.  Telkens buffet en kiezen is moeilijk natuurlijk.  Hij legde zijn bord telkens overvol en at alles met smaak op.
Alle dagen een eitje gebakken met erbij wat hij zelf koos, een ijsje zelf versierd met snoep. “nee, Jeroen, niet alle dagen friet”. “ja, je mag nog scampi’s als je ze zelf pelt”. En daar zat hij voor zijn overvol bord. Noch ik, noch Silke hielpen. Toen wij zelf nog eens gingen opscheppen, is hij er toch aan begonnen en deed dat de volgende dagen steeds vlotter. Nu vraagt hij zelfs om ongepelde scampi’s te kopen ipv gepelde.

Silke is  een vorige assistente van Jeroen maar zij koos voor een job in het onderwijs.   Ze komt nu nog als vrijwilliger avondoppas doen als ik eens weg ben. Onze huidige vaste assistente had verlof terwijl ik vakantie had. Ik was even bezorgd voor ieders privacy maar ook dat liep los. We sliepen met drie op 1 kamer. Jeroen gaat vroeg naar bed, ik bleef bij hem en Silke kon dan nog naar de bar.  Silke heeft  zich eigenlijk spontaan steeds op de achtergrond gezet waar nodig en heel veel initiatief genomen voor activiteiten met Jeroen. Met haar spontaneïteit heeft ze veel contacten gelegd waar ook wij baat bij hadden. Er waren verrassend veel kinderen die met Jeroen wilden meespelen in het zwembad. En dikwijls bleken die zelf een broertje of zusje met een beperking te hebben.

Ja, mijn jongen, Spanje zou ik ook nog willen.
Zal ik scampi’s maken tegen dat hij straks naar huis komt van school?

Downloads

Werken als assistent

In deze infofiche vind je meer informatie over de job als assistent bij een PAB of PVB-budgethouder.

Download

< Terug naar nieuwsoverzicht

Lid worden

Als lid van Onafhanklijk Leven vzw geniet je van interessante voordelen.

Ontdek de voordelen

Ontvang onze laatste nieuwtjes

Door jouw gegevens in te vullen, ga je akkoord met onze privacy policy.

Volg ons via social media

Klik hier en praat met ons mee

  • LinkedIn
  • LinkedIn
  • LinkedIn
  • LinkedIn

Om de gebruikerservaring van deze site te verbeteren gebruikt deze website cookies.

Akkoord