Met 20.000 zijn ze, de Vlamingen met een handicap die wachten op centen voor zorg en ondersteuning. Amper 1 op de 20 van hen zal dit jaar een persoonsvolgend budget ontvangen. Aan dit tempo duurt het 33 jaar vooraleer de wachtlijsten zijn weggewerkt. Dat is niet oké. Het is zelfs beschamend. ‘De overheid geeft mij het gevoel dat mijn leven helemaal geen belang heeft’, vertelt een van de zovele wachtenden.
Aan huis gekluisterd
Eddy (42) heeft bij zijn geboorte een hersenbeschadiging opgelopen. Dankzij aanpassingen aan zijn woning en met poets- en verpleeghulp kan hij zelfstandig thuis wonen, maar zijn fysieke handicap houdt hem wel vaak aan huis gekluisterd. Hij kan niet gaan werken, en het huis uitgaan kost hem veel moeite.
‘Het persoonsvolgend budget zou mij vrijheid geven’, vertelt hij. ‘Als ik een beroep zou kunnen doen op een persoonlijke assistent en aangepast vervoer, zou ik met mijn rolstoel kunnen gaan en staan waar ik wil.’
Voor de coronacrisis kreeg Eddy veel hulp van zijn ouders, maar als 70-plussers zitten ze in de risicogroep voor COVID. ‘Ze kunnen niet meer instaan voor de zorg en ondersteuning die ik nodig heb’, vertelt hij. Toch moet hij blijven wachten op het budget waar hij al zestien jaar recht op heeft.
In de steek gelaten
‘Wie hulp nodig heeft, laten we nooit in de steek’, maakte de huidige Vlaamse regering zich sterk in het regeerakkoord. Met de belofte: ‘Voor mensen met een handicap dringen we de wachtlijsten zo snel mogelijk terug.’
Toch wachten in Vlaanderen intussen 20.000 mensen met een handicap op een persoonsvolgend budget, en op een kans om volwaardig deel te nemen aan de samenleving. Hun aanvraag is goedgekeurd, maar de middelen blijven uit. En zo raken de wachtlijsten niet weggewerkt. Ze zijn vandaag zelfs bijna dubbel zo lang als twee jaar geleden.
Een hele generatie mensen met erkende zorg- en ondersteuningsnoden blijft – samen met hun mantelzorgers – nu al jaren in de kou staan. En dat weegt. ‘De tijd is gekomen dat ik als zoon voor mijn ouders zou moeten zorgen, in plaats van zij voor mij’, zucht Eddy. Dat hij dat nu niet kan, doet hem veel pijn. ‘Eigenlijk moeten mijn ouders sterven voordat ik hulp krijg’, zegt hij. ‘Dat is toch macaber?’
Bekijk de Pano ‘Wachten op zorg’.
Bron: www.goedgezind.be
LEES OOK > Heb je een handicap? In 2053 mag je met wat geluk hulp verwachten
LEES OOK > 460 miljoen euro extra voor personen met een handicap. Of toch niet?
