Michael zat vroeger niet stil: hij werkte voltijds in een garage, reisde veel en was danser. Maar in 2017 nam zijn leven plots een drastische wending tijdens een proefrit. Hij geraakte van de weg, brak zijn nek en was sindsdien verlamd van de borst. We spraken met Michael – via video, zoals dat gaat in coronatijden – over zijn nieuwe leven, zijn vele projecten en over de opstart van zijn persoonsvolgend budget (PVB).
Plots een heel ander leven
Ik was heel actief, vertelt Michael. Ik werkte voltijds in een garage waar ik sleutelde aan oldtimers en sportwagens. Daarnaast was ik danser in bijberoep en zeer geëngageerd in de Gentse dansscene. ‘s Avonds na mijn werk trok ik overal naartoe met de fiets: naar de dansschool, naar café of de zaal waar we konden dansen of trainen, lesgeven.
Maar op een dag in april 2017 ging het mis. Ik werkte in een garage. Tijdens een proefrit ben ik van de baan geraakt en tegen een boom geknald. Resultaat: nek gebroken en verlamd vanaf de borst. Veel weet ik daar niet meer van. Het eerste wat ik mij herinner is wakker worden op de operatietafel. Plots ging ik van een superdruk leven naar een fractie daarvan.
Terug leren aperitieven
Ongeveer een drietal weken bracht ik door op intensieve zorgen. Daarna volgde een lange weg van revalidatie. In een periode van één jaar en drie weken leerde ik in ‘de K7’ in UZ Gent met de hulp van kinesisten en ergotherapeuten vanalles weer opnieuw.
Ik was verlamd vanaf de borst maar geloofde dat nog veel mogelijk was. Tijdens de revalidatie stimuleerde ik de therapeuten om mij uit te dagen en creatief te zijn met oefeningen. Het zorgt ervoor dat ik vandaag tevreden ben met wat ik allemaal kan. Ik wil zo zelfstandig mogelijk zijn.
Dat is ook zo voor kleine, alledaagse dingen. Tijdens de feestdagen vond ik het frustrerend dat ik niet zelf aan de aperitiefhapjes kon bijvoorbeeld. Je wil een olijfje eten, maar zo een tandenstoker kan je niet vasthouden. Ofwel ligt alles op de grond, ofwel op uw kleren.
Ik heb dan zelf een klein hulpmiddel ontwikkeld via een 3D-printer, een soort ringetje waar je een tandenstoker in kan steken. Samen met een ergotherapeut was ik tijdens de revalidatie begonnen met 3D tekenen en het ontwikkelen van hulpmiddelen. En na de revalidatie ben ik dat thuis verder blijven doen. Voor elk klein probleem ging ik aan de slag. Tijdens de coronaperiode heb ik zelf een 3D printer aangeschaft en nu ontwikkel ik verschillende kleine hulpmiddelen. Erg fijn om te doen!
Nieuwe start
Een andere positieve ontwikkeling tijden de coronaperiode was dat ik, na drie jaar wachten, kon starten met een persoonsvolgend budget. Voorlopig woon ik in een studio boven een voorziening voor mensen met een verstandelijke en fysieke handicap. Die studio is aangepast aan rolstoelgebruikers en ik kon 's nachts hulp oproepen dus ik zit hier niet slecht. Maar in de toekomst heb ik toch andere plannen.
De assistenten van de dienst waren hier gemiddeld een half uur per avond om mij in bed te helpen. Daarnaast riep ik hen af en toe ‘s nachts op. Dat kon voor het meest onnozele zijn. Om een mug dood te kloppen, het kriebelende etiketje van mijn t-shirt goed te steken, of mij te herpositioneren als ik niet meer goed lag door een spasme.
Maar ik wilde ook overdag gebruik maken van assistentie en mijn PVB. Daarom nam ik contact op met Onafhankelijk Leven. Hoewel het volle coronacrisis was, kon de coaching toch online plaatsvinden. Ik had liever een persoonlijk contact gehad maar het videogesprek verliep toch erg vlot. Coach Annelies hielp me met de opstart. We hadden een hele fijne online babbel en ik kreeg veel informatie van haar. Zo’n opstart is toch niet evident.
Maar Annelies gaf mij veel tips. Daarmee kon ik via een interimkantoor ook externe assistenten inschakelen. Het zijn assistenten zonder medische achtergrond maar mijn moeder heeft ze opgeleid. Als verpleegkundige met pensioen is ze daar de ideale persoon voor. Het is wennen maar na een paar keer begint dat vlotjes te lopen.
Toekomst
Ik heb wel nog andere plannen voor de toekomst. Ik ben altijd gewoon geweest mijn plan te trekken, dat wil ik in de toekomst nog altijd zoveel mogelijk. Een tijd geleden heb ik een appartement in aanbouw gekocht in Gent. Het was oorspronkelijk een driekamer appartement maar we hebben dat omgevormd tot tweekamerappartement, elk met eigen sanitair.
Co-housing zou de bedoeling zijn. Dat ik die slaapkamer verhuur aan één iemand of een koppel. In Gent is er 24/24 thuisverpleging. Die zouden mij ‘s avonds of ‘s nachts in bed kunnen leggen, en als er iets scheelt zou ik beroep kunnen doen op mijn huurder. Idealiter hebben ze wat ervaring in de zorg en kunnen ze me ook af en toe bij iets kleins assisteren. Dat zou mijn ideale woonsituatie zijn.
Een andere droom is ook om weer zelfstandig te kunnen koken. Ik kookte graag vers en gezond. Nu heb ik familiehulp die komt koken en dan vraag ik om verse kruiden en dan vragen ze ‘wa is da voor plantje da kik daar moet in doen?’ Het uitdagen van de hulpverlener dat blijft (lacht).
Weer op de dansvloer
Ik heb het geluk dat mijn vrienden mij nooit lieten vallen. Mijn vriendencrew is nog altijd dezelfde als die waarmee ik vroeger zelf optrad en danslessen organiseerde. Dat is het mooiste bewijs. Ik ging nog bijna elke maand draaien op dansgelegenheden. Het is jammer dat alles stilligt met corona maar daarna beginnen we weer.
Dat ik nog altijd kan dansen is voor mij zeer belangrijk. Op de dansvloer staan is als thuiskomen voor mij. Ook al zit ik in een rolstoel, dansen geeft nog altijd dezelfde adrenaline en evenveel plezier. Omringd zijn door fantastische mensen en het publiek horen juichen, daar doe ik het voor. De apotheose was het optreden op de Gentse feesten. De eerste keer in een rolstoel op het podium was magnifiek, later ook in Tour en Taxis in Brussel. Het kriebelt om weer op het podium te kruipen.
Het eerste wat ik zei tegen de dokter toen ik wakker werd na mijn ongeval: ik wil weer dansen, springen en lopen. Doen wat ik vroeger deed. En dat is uiteindelijk op een andere manier toch gelukt. Ik ben van het principe ‘Alles is mogelijk’ met de juiste hulp en hulpmiddelen.
Bekijk hier Michael in actie
